środa, 13 listopada 2013

CENTRUM ŚWIATA


Zapraszamy na zwiedzanie sztuki w przestrzeni publicznej, okazją są odbywające się w Gdańsku Narrracje, w których także GSS bierze udział. W przestrzeni galeryjnej na ul. Motławskiej zaprezentujemy instalację Niemieckich artystów:


Manon Awst / Benjamin Walther


„The Centre of the World” („Centrum Świata”)


więcej informacji na temat samych artystów oraz ich prac, na stronie:

http://www.awst-walther.com/



otwarcie piątek 17.11.13 godziny 17.00-24.00
sobota 17.00-24.00
niedziela (zakończenie) 17.00-24.00


nasza strona na facebook:
https://www.facebook.com/events/234681710031401/



„Centrum świata” 2013 jest nową pracą, przygotowaną specjalnie na 5. edycję Narracji. Jednocześnie to kolejna z serii prac, w których artyści umieszczają w kartonowym pudełku unikalną wiadomość w formie neonu. Projekt nawiązuje do wątku „Spotkania” w ramach tematu „Odkrywanie zachwyca” – małe neonowe ognisko ma przypominać o prawdziwych ogniskach, które stają się miejscem spotkania, przyciągając ludzi ciepłem i hipnotyzującym ruchem płomieni. Tutaj, w klubie Zejman zajmującym piwnice budynku, który kiedyś rzeczywiście stanął w ogniu, świecący „płomień” w kartonowym palenisku ma przekazywać idee, nie ciepło. Cytując słowa artystów, gdańska praca „nawiązuje do pierwotnego ognia u początków cywilizacji, centralnego paleniska, wokół którego ludzie się zbierali, i czym współcześnie mogło to zostać zastąpione…”
„Cetrum świata” staje się metaforą jednego z kluczowych aspektów wątku „Spotkania” w ramach „Odkrywanie zachwyca” i odnosi się do historii całej okolicy Długich Ogrodów jako miejsca, gdzie idee i ideologie walczyły o uwagę i dominację przez wiele wieków. Szczególna lokalizacja tej pracy, głęboko wewnątrz klubu Zejman, subtelnie zwraca uwagę na fakt, że Wyspa Spichrzów była przez dekady, i nadal jest, miejscem zderzania się sprzecznych idei. Gdy ludzie zaglądają do kartonowego pudła i czytają „50%”, mogą to potraktować jako twierdzenie lub pytanie dotyczące jakiejkolwiek sprawy czy nierozwiązanego problemu, które akurat ich zaprzątają. Zapraszając ludzi do zebrania się wokół małego ognia (choćby sztucznego), mamy nadzieję, że ten wieczór pobudzi nowe dyskusje i debaty na różne tematy.


Manon Awst (ur. 1983 w Bangor w Walii) i Benjamin Walther (ur. 1978 w Dreźnie w Niemczech) to małżeństwo artystów, którzy żyją i tworzą w Berlinie i Walii od 2006 roku. Awst ukończyła architekturę na Uniwersytecie Cambridge oraz doktorat na Royal College of Art w Londynie. Walther, który jest również reżyserem teatralnym, uzyskał dyplomy Historii Sztuki i Filozofii na Uniwersytecie Humboldt w Berlinie i Sztuk Wizualnych na Akademii Sztuk Wizualnych HGB w Lipsku. Na licznych wystawach i podczas rezydencji w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Czechach, Szwajcarii, Rosji, Hiszpanii, Włoszech i teraz w Polsce, prezentują sztukę analizującą ludzkie życie, dyskutującą standardy zachowania i wartości społeczne. Głównym przedmiotem ich zainteresowań artystycznych jest przestrzeń. W 2009 roku ich prace były prezentowane podczas 53. Biennale w Wenecji.



 jedna z prac duetu Awst/ Walther


  jedna z prac duetu Awst/ Walther


Benjamin Walther / Manon Awst





sobota, 6 kwietnia 2013

Bedesten Postscript_um








Zapraszamy na kolejne wydarzenie w Galerii Site Specific
Postscriptum Bedesten
-prezentacja projektu Bedesten, w tym video-dokumentacji performance, które miały miejsce w Antiochii, w Turcji Południowej w 2012r.


PREZENTACJA ODBĘDZIE SIĘ 12.04.2013 r.
O GODZ. 18.00




Projekt Bedesten narodził się w wyniku mojego spotkania z Emrahem w październiku 2011 roku, w Antiochii, które nastąpiło w ramach programu TANDEM Cultural Managers Exchange Turkey -EU organizowanego przez ECF, MitOst, Anadolu Kultur oraz Istanbul Bilgi Universiteti.

Postanowiliśmy przez okres roku pracować nad wspólnym pomysłem, który wyrastał z naszego pragnienia, aby nie tylko przekazać nasze spojrzenie na to miasto, lecz przede wszystkim uwrażliwić na zmiany, jakie w nim zachodzą. Chcieliśmy zainspirować zaproszonych do projektu artystów i mieszkańców Antiochii do działań twórczych interpretujących tą przestrzeń.

Wybierając nazwę projektu Bedesten, która oznacza po turecku miejsce, gdzie sprzedawano drogocenne przedmioty, zawarliśmy naszą chęć ukazania owego niematerialnego bogactwa Antiochii, zacieranego przez czas i gwałtowne zmiany.

Stąd kolejnym krokiem na tej drodze była miesięczna rezydencja artystyczna, do której zaprosiliśmy również dwójkę artystów z Polski - Agatę Bielską oraz Pawła Korbusa. Przez ten okres mieszkaliśmy wspólnie w siedzibie organizacji AGUSAD, mieszczącej się w samym sercu miasta - tuż obok najstarszego meczetu, przy ulicy Bedesten, Rytm codzienności wyznaczały nam m.in. nawoływania muezzina, codzienne spotkania i rozmowy przy tureckim czaju, zakupy na bazarze, odkrywanie zaułków miasta, działania twórcze w jego przestrzeni.

Integralną częścią owego wspólnego życia były również 5-dniowe otwarte warsztaty sztuki performance moderowane przez Pawła, w których uczestniczyli mieszkańcy Antiochii. Ich koncepcja opierała się na wspólnej pracy oraz wymianie umiejętności i doświadczeń. Dzięki nim wszyscy uczestniczący mogli poczuć się częścią procesu zapoczątkowanego przez Bedesten.

Wydarzeniem wieńczącym wspólne działania był festiwal, który odbywał się centrum miasta. Prezentacje prac, performance w przestrzeni publicznej oraz spotkania, rozmowy, kontakt z mieszkańcami, konfrontowanie się z odbiorcą. Dla wielu stały się one bodźcem do dalszego rozwoju, do poszukiwań, poznawania i odkrywania.

Bogactwem i wartością Bedestenu według mnie, nie są jedynie materialne rezultaty i powstałe prace, lecz przede wszystkim ów proces, który zaistniał i wciąż trwa wśród jego uczestników. Kontakt z emocjami, zmiany, które on zapoczątkował, decyzje, jakie zrodziły się dzięki niemu, poznawanie siebie oraz odkrywanie drzemiącego w nas potencjału - to wszystko sprawia, że nie da się go całkowicie podsumować i wtłoczyć w ramy projektowe. Dla każdego ów proces był, bądź nadal jest wyjątkowy i indywidualny.

Agata Miloch
(współinicjatorka projektu/procesu Bedesten)

Więcej o programie TANDEM Cultural Managers Exchange:




autor plakatów: Emrah Gökdemir







niedziela, 23 grudnia 2012

WIELORYB


WIELORYB – akcja na skale Gdańska

W Klubie morskim „ Zejman „ już od dawna można podziwiać jedyny na pomorzy łuk ze szczęk Wieloryba. Dodatkowo Klub posiada liczną kolekcje kości tego największego ze ssaków. Dlatego to właśnie tu zostanie przeprowadzona akcja kompletowania szkieletu wieloryba.
 
Akcja oparta będzie dodatkowo o działania rzeźbiarskie. Mamy ambitny pomysł i marynarską nadzieje, że nasze monstrum będzie budziło Państwa emocje.

Ponadto do naszego projektu pragniemy zaprosić wszystkie te osoby, które posiadają w swoich domowych lub niedomowych kolekcjach fragmenty szkielety wieloryba. Zapewniamy, że tylko na przestrzeni rozległego spichlerza Steffen nasz poczciwy wieloryb może ożyć.
 
Prosimy także o kontakt z organizatorami akcji, jeżeli będą potrzebne jakieś szczegółowe informacje. Prosimy także o informacje o miejscach lub ludziach, u których możemy znaleźć kości Wieloryba.
 
Pisać można do nas bezpośrednio na tym blogu, na facebooku:
 
 
lub na adres mailowy: galeria_site_specific@wp.pl
 
 

Teka Bydgoska

Fotorelacja z wernisażu:



autor projektu: Marek Pankanin



w środku: współorganizator:Anna Reinard



















 

zapraszam do polubienia nas na facebook: 

http://www.facebook.com/pages/Galeria-Site-Specific-Klub-Morza-Zejman/275052482607955

 

Wystawa poplenerowa, Polsko - Ukraińskiego pleneru rysunkowego "Teka Bydgoska".

Program został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu miasta Bydgoszcz.



Idea projektu :
Uczestnikami pleneru są artyści z Polski oraz Ukrainy - Lwowa. Głównym założeniem pleneru jest stworzenie „ Teki Bydgoskiej”, której Leon Wyczółkowski nie zdążył lub z jakiś powodów nie stworzył . Sugerując się właściwym dla artysty sposobem ujęcia architektury oraz specyficzną lekkością kreski mistrza grafiki, ma powstać zbiór prac rysunkowych pokazujących miasto Bydgoszcz widziane okiem samego mistrza.


Powstał duży zbiór plenerowych szkiców tworzonych podczas codziennych wędrówek po Bydgoszczy. Efektem działań plenerowych jest stworzony cykl wielkowymiarowych prac rysunkowych ilustrujących architekturę miasta Bydgoszcz , tworzonych w oparciu o twórczość artysty Leona Wyczółkowskiego. Rysunki odnoszą się do Wyczóła w wyborze tematyki i ujęcia prac, kompozycji oraz sposobu rysowania.

Ostatecznie oprawione prace będą wystawiane w licznych miejscach jako wystawa obiegowa.


Wernisaż w Galerii Site Specific 24 stycznia 2013 r. o godz. 18.00







W lutym 2013 r. odbędzie się wernisaż wystawy „ Teka Bydgoska „ w ZESPOLE PAŁACOWO PARKOWYM W OSTROMECKU w tzw. Starym Pałacu.

Efektem projektu oprócz realizacji rysunków do „Teki Bydgoskiej „ było także zainteresowanie uczestników pleneru zabytkową architekturą Bydgoszczy oraz twórczością graficzną Leona Wyczółkowskiego.
Projekt „ Teka Bydgoska „ zrealizowany w formie rysunkowej, wspierany przez mieszkańców miasta oraz osoby zajmujące się animacją kultury domaga się realizacji w formie graficznej. Założeniem drugiego etapu projektu jest realizacja powstałych rysunków w technice litografii, jaką posługiwał się także artysta Leon Wyczółkowski. Autentyczność takiej teki może pozwolić na jej upowszechnienie w Bydgoszczy oraz w Polsce, jako tzw. „Teki Bydgoskiej”





Marek Pankanin Organizator i uczestnik
Volodya Semkiv uczestnik
Roman Gaydeychuk uczestnik
Sławomira Szkuta uczestnik
Taras Popovych uczestnik
Marcin Wudniak uczestnik
Anna Reiter Organizator i uczestnik
Adam Gajewski organizator
Stefan Pastuszewski organizator

poniedziałek, 10 grudnia 2012

Joanna Maleszyk - wystawa zbiorowa

Zapraszamy na wystawę Katedry Specjalizacji Wydziału Rzeźby
28 Listopad 2012
techne - τέχνη

WYDARZENIE KULTURALNE WSPÓŁORGANIZOWANE Z CENTRUM HEWLIANUM


14 grudnia 2012 - 21 stycznia 2013
Wernisaż: 14.12.2012, 18:00
Galeria Strzelecka - Park Kulturowy Fortyfikacji Miejskich Twierdza Gdańsk

W wystawie bierze udział praca projektowa "moduł" kurator galerii Joanny Maleszyk
Zapraszamy!!!!


więcej informacji na stronie: 
http://www.asp.gda.pl/aktualnosc/zapraszamy_na_wystawe_katedry_specjalizacji_wydzialu_rzezby_

środa, 10 października 2012

Wystawa - wydarzenie artystyczne

 
Zapraszamy serdecznie na finisaż wystawy, który odbędzie się:
9 listopada 2012 r.
o godz.: 18.00
w Galerii Site Specific
 
 

zapraszam do polubienia nas na facebook
 
 
 

Wręgi

Marek Pankanin

Recenzja :

  1. Wręgi – elementy szkieletu statku; dziś ślad dawnego istnienia; a ślad nie jest zwykłym znakiem – jak pisze Lévinas – bo staje się „rzeczywistą niewymazywalnością bycia, całą jego władzą nad każdą negatywnością, jego bezmiarem niezdolnym zamknąć się w sobie i w pewien sposób za wielkim na milczenie, wewnętrzność, na siebie…i wiąże się z tym, co absolutnie inne.”
  2. Wręgi nie są – jak by się chciało powiedzieć – symbolem ludzko-nieludzkiego świata, a raczej symptomem, czyli „innym symbolem”, „jakby-symbolem” czegoś z głębi, z niewypowiedzenia; są czymś stałym i płynnym, dosłownym i przenośnym; domagają się od świadka/ odbiorcy uruchomienia wyobraźni – pracy i wysiłku wyobraźni.
  3. Wręgi wydobyte z głębin, leżące gdzieś w przestrzeni, nie tylko ją naznaczają, powodując, że jest ona jakaś, konkretna, historyczna, ludzka, że nabiera ona charakteru/ tożsamości; one uczestniczą także w naszym poszukiwaniu sensu, także sensu sztuki – bo mogą wzbogacić jej pojmowanie jako kolejny artefakt – także celu życia, „życio-tworzenia” – wszak żyjąc, tworzymy! Ale, kiedy czujemy przestrzeń – to znaczy czujemy jej gęstość, ciężar, głębię, ducha, jak robi to Marek Pankanin – wówczas czujemy więcej, współodczuwamy z nią; zarazem czując się za nią odpowiedzialni, chcemy od-powiedzieć na jej wezwanie, na jej wewnętrzny głos, współżyjemy z nią, niczego do niej nie dodając – wystarczy być z głębią przestrzeni w jej kształcie – to już jest twórczość, kształtowanie, współtworzenie istnienia; wydobywanie bogactwa, ale i wyraźne pomnażanie go.
  4. Oswajanie elementów świata polega na tym, że człowiek uznaje coś za swoje! Tak samo jest z Wręgami. Zostały uznane przez Marka Pankanina za swoje – najpierw dostrzegł je i przyjął, jako Coś Swojego! Po prostu Wręgi! Ale Coś Więcej! Zjawiają się one na przedłużeniu 18 południka – na drodze poszukiwań Marka; najpierw były ślady w przestrzeni Pomorza; Wręgi sprawiają, że widać Morze, że daje się zobaczyć kolejny obszar naszej kultury; kultury związanej z historia przyjaźni, ale i trudnego bratania się tutejszego człowieka z morzem – z Bałtykiem.
  5. Z tego też względu Wręgi są czymś więcej – Silnym Śladem obecności w głąb Istnienia („bale na dnie statków”); są zewnętrzem, które coś sugeruje, ukrywa; konstruktem/ pomysłem odwołującym się do myśli, pragnień, emocji, lęków, odwagi, ale przede wszystkim siły i walki z naturą; są także zarazem wewnętrzem, jak chce twórca – można wejść do ich środka, poczuć naturę głębi; odczuć radość zewu/ wołania wewnętrza właśnie – nie tylko historycznych głębin, ale naszych tu i teraz stających się wewnętrznych światów; są do-świadczaniem świata – ciemności i światła.
  6. Bo Wręgi to muzyka wnętrza – koliste ramiona czasu (odwołuję się do ich widzialnej formy, do tego, co się narzuca wzrokowi) – stale się stającej muzyki istnienia – życia – trwania – ale co najważniejsze – twórczości – „życio-tworzenia”!



Gdańsk, październik 2012

Kurator : Zbigniew Mańkowski